Sa gitna ng ingay at kaguluhan ng ating panahon, madalas tayong mapapaisip kung ano nga ba ang tunay na nangyayari. May mga pagkakataong tila nanaig ang katahimikan, ang kawalan ng boses. Ngunit huwag nating kalilimutan ang isang mahalagang katotohanan: hindi lahat ng pananahimik ay nangangahulugang pagsuko.
Bagama't may mga tinig na pilit pinatatahimik, may mga katotohanang pilit ibinabaon sa limot, ang diwa ng paglaban para sa ating bayan ay patuloy na naglalagablab. Kahit anong gawin nilang pagtatakip, kahit ilang beses nilang subukang ipikit ang ating mga mata sa katotohanan, may mga mata pa ring mulat. May mga puso pa ring tumitibok para sa katotohanan at hindi basta-bastang magpapaloko.
Kaya, sa bawat isa sa atin, tanungin natin ang ating sarili: ano ang ating tungkulin sa panahong ito? Hindi ba't nararapat lamang na tayo rin ay maging bahagi ng mga matang mulat at mga tinig na hindi mapapatahimik?
Ang laban ay hindi pa tapos. Ang kwento ay patuloy. Tayo ang magpapasya kung paano ito magpapatuloy. Huwag nating hayaang manaig ang kasinungalingan. Ipakita natin na ang diwa ng paglaban para sa katotohanan at para sa bayan ay mananatiling buhay sa bawat isa sa atin.
Tayo na, mga kababayan. Maging bahagi tayo ng mga matang mulat at mga tinig na hindi matatahimik. Ang kasaysayan ay naghihintay sa ating paninindigan.
0 Comments