Bawat taon, ang ika-21 ng Setyembre ay nagiging sentro ng diskurso at pagkilos sa Pilipinas. Higit pa sa isang simpleng petsa, ito ay nagsisilbing matalim na paalala ng isa sa pinakamadilim na kabanata sa kasaysayan ng bansa: ang pagdeklara ng Batas Militar ni Pangulong Ferdinand Marcos Sr. noong 1972. Sa kasalukuyan, ang petsang ito ay hindi lamang ginugunita ng mga biktima ng diktadura kundi nagsisilbi ring araw ng pagtitipon at protesta para sa iba't ibang sektor ng lipunan. Ang mga rally na isinasagawa ngayon ay nagpapatunay na ang mga aral ng nakaraan ay nananatiling mahalaga sa pagharap sa mga isyu ng kasalukuyan.
Ang paggunita sa Setyembre 21 ay nagsisimula sa pag-alala sa mga karahasang naganap sa ilalim ng Batas Militar. Naging malawakan ang paglabag sa karapatang pantao, pagpapakulong sa mga kritiko, at panunupig sa malayang pamamahayag. Libu-libong Pilipino ang dumanas ng pagpapahirap at nawala nang walang bakas, habang ang kapangyarihan ay nasa iisang pamilya. Ang mga rally sa araw na ito ay naglalayong tiyakin na hindi makakalimutan ang mga sakripisyong ito. Ito ay isang kolektibong pagkilos upang labanan ang historical revisionism na nagtatangkang burahin o baguhin ang mga pangyayaring ito, at ipaalala sa mga bagong henerasyon ang tunay na kasaysayan ng Pilipinas.
Sa modernong panahon, ang mga tema ng rally sa Setyembre 21 ay lumalawak. Bukod sa paggunita sa Batas Militar, ang mga nagprotesta ay nagtataas din ng mga panawagan laban sa mga isyu na hinaharap ng bansa ngayon. Kabilang dito ang isyu ng katiwalian sa gobyerno, patuloy na paglabag sa karapatang pantao, at mga polisiya na nakakaapekto sa kabuhayan ng mga ordinaryong mamamayan. Ang pagtitipon sa araw na ito ay nagiging plataporma para ipahayag ang sama-samang pagkadismaya at hilingin ang pagbabago, na nagpapakita na ang diwa ng pagtutol at paglaban para sa katarungan ay nananatiling buhay sa puso ng mga Pilipino.
Ang mga kasali sa mga rally ay binubuo ng iba't ibang grupo: mga biktima ng Martial Law na patuloy na naghahanap ng katarungan, mga mag-aaral na nagpapahayag ng kanilang mga paninindigan, mga manggagawa, at mga ordinaryong mamamayan na nagmamalasakit sa kinabukasan ng bansa. Ang kanilang presensya sa lansangan ay hindi lamang pagpapakita ng galit o protesta, kundi isang pagpapatunay na ang demokrasya ay isang aktibong proseso na nangangailangan ng patuloy na pagbabantay at pakikilahok ng mga mamamayan. Sa pagpapatuloy ng mga rally na ito, pinatitibay ang kahalagahan ng pagiging mapanuri, ang karapatang magsalita, at ang kolektibong kapangyarihan ng mamamayan upang hubugin ang kinabukasan ng kanilang bansa.
0 Comments